حضور محمدحسین در جمع دوستان مسجدی، او را به تلاوت قرآن علاقهمند کرد و این علاقه تا جایی پیش رفت که دو سال پیش، مقام اول مسابقات تلاوت قرآن آموزشوپرورش ناحیه ۲ مشهد را کسب کرد.
یک قرن پیش بود که قرارشد خیابان جدیدی در ضلعهای شمالیوجنوبی حرممطهر ساخته شود. خیابانی که اکنون ۹۰ سال ازعمرش میگذرد و حوادث تلخوشیرین بسیاری را به خود دیده است.نام این خیابان ابتدا به «تهران»معروف شد،بعد به امیراسداللهعلم تغییریافت و بعد ازپیروزی انقلاب، بهنام امامرضا(ع) نامگذاری شد.

در دهه چهل مسئولان مشهد مصمم شدند، گاراژها را سروسامان بدهند و آنها را در یک جا تجمیع کنند و ایده ساخت ترمینال مشهد از همین جا شکل گرفت. البته کار به همین آسانی پیش نرفت و ترمینال مشهد حدود دوازده سال پس از انقلاب راه افتاد.
۳۲ سال از روزی که محمد بخاراییگلستانی برای اولینبار پا در گود گذاشت، میگذرد. او سالها در میان گود بود و دوازدهسالی میشود که در کسوت مرشدی ایفای نقش میکند.حالا سهسالی میشود که پسرش، مهدی را هم به زورخانه میبرد.
حاجحسین فرازآمد میگوید: پدرم برای اینکه آبادانی را به محله بیاورد، هزار متر زمین در خیابان امامرضا۵۹ خرید و در نصف زمین، گرمابه فروردین را ساخت و بخشهای دیگر را اقساطی به مردم داد تا مغازه بسازند و محله رونق بگیرد.
مسجد ولیعصر(عج)، مسجدی کوچکی است که قدمتی ۵۰ ساله دارد و در میان مغازهها و هتلهای سربهفلککشیده به چشم میآید که انگار گرد پیری بر چهره او هم نشسته است.
جبار قوچاننژاد در میان پسران ورزشکار این خانواده سمت والیبال را گرفته و شده یکی از نامداران خراسانی این ورزش است. برادرهای بزرگتر او همه رشتههای ورزشی را انجام میدهند، اما دستآخر فوتبالیست هستند.
سیدحسن رضوی میگوید: خانه پدریام همچنان در خیابان امامرضا۵۹ است. مادرم در تنور حیاط نان میپخت و ما را میفرستاد که نانها را تحویل هیئت محله دهیم.